همه ي آدما توي
زندگيشون نقاط عطفي دارن و امروز ... واسه ي من سالگرد يکي از همين نقاط عطف بود
...
اتفاقي که در سال 81 افتاد و امروز ... درست 6 سال از اون روز مي گذره ... چه روزهاي شيريني ... شايد شيرين ترين روزهاي اين زندگي تلخ ... روزهاي بي خاطره ي بچگي ... که گرچه غبار زمان روشونو گرفته ... اما هنوزم وقتي از توي اين شيشه ي غبارآلود به اون روزها نگاه مي کنم ... مي بينم که چقدر اون روزها واسه ي من با شور و شوق و هيجان بودن ... درست مثل زماني که آدم منتظر يه اتفاق خيلي خوبه ... و اونوقته که آدم معناي واقعي اشتياق رو مي فهمه ...
اتفاقي که در سال 81 افتاد و امروز ... درست 6 سال از اون روز مي گذره ... چه روزهاي شيريني ... شايد شيرين ترين روزهاي اين زندگي تلخ ... روزهاي بي خاطره ي بچگي ... که گرچه غبار زمان روشونو گرفته ... اما هنوزم وقتي از توي اين شيشه ي غبارآلود به اون روزها نگاه مي کنم ... مي بينم که چقدر اون روزها واسه ي من با شور و شوق و هيجان بودن ... درست مثل زماني که آدم منتظر يه اتفاق خيلي خوبه ... و اونوقته که آدم معناي واقعي اشتياق رو مي فهمه ...
یاد باد آن روزگاران ياد باد ...
