اطراف ما پره از آدم هایی که به خودشون اجازه و حق میدن که در مورد سایرین قضاوت و اظهار نظر کنن، اونم بدون داشتن کمترین شناخت و آگاهی!
راستش دیگه به این وضع عادت کردم، از طرفی سعی می کنم خودم این کارو نکنم، و از طرف دیگه به قضاوت و حرف های نادرست دیگران، که هیچ پایه و اساسی نداره چندان وقعی نمی نهم! به قول حافظ:
من گر از سرزنش مدعیان اندیشم
شیوه مستی و رندی نرود از پیشم...
وقتی موضوع به آدم ربط پیدا نکنه اصلا دلیلی برای قضاوت کردن نیست. وقتی هم ربط پیدا میکنه آدم باید بره دنبال حقیقت. این جوری فکر میکنم
پاسخحذفسلام
پاسخحذفخوبی؟
باهات موافقم
پست برفت هم دیونم کرد