باز هم ولنتاین، باز هم تنهایی!

نه قلب قرمز قلمبه با اون اکریل های براق
نه جعبه شکلات های خوشمزه
نه تدی خرسه ی یامزه با اون قلب پارچه ای نرم و لطیف وصله شده روی سینه ش
نه شمع خوشبوی توی سبد گل های کاغذی
نه ویترین پر زرق و برق مغازه های لوکس بالای شهر
نه غنچه های وانشده ی گل های رز توی گلدون بزرگ گل فروشی همیشه شلوغ
نه نسیم ملایم آخر زمستون که بوی اسفندماه رو میده
نه میزهای شام رزرو شده گوشه دنج یه رستوران ایتالیایی
نه...
هیچ کدوم نمی تونن منو به باور پایان این تنهایی برسونن...
همیشه عاشق تنهاست...