رسم
زندگی اینه ، همیشه کسی که باید به یاد بسپاردت ، فراموشت می کنه ... کسی که باید
دوستت داشته باشه ، بهت پشت می کنه ... کسی که باید مال تو باشه ، نصیب دیگران میشه
... کسی که باید بهت فکر کنه ، فکرش اینقدر مشغوله که حتی یک لحظه فرصت واسه فکر
کردن به تو نداره ... کسی که باید بهترین ثانیه هاش مال تو باشه ، حتی لحظه های
مرده ش هم نصیب تو نمیشه ... کسی که باید بفهمدت ... کسی که باید باهات رو راست
باشه ... کسی که باید ... تنهات می ذاره ...
نتیجه : به قضیه ی در و تخته چندان اعتقادی ندارم !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از علاقه شما به این مطلب سپاسگزارم