یکشنبه، اسفند ۲۱، ۱۳۹۰

بیست و یکِ دوازده

در کل سحرخیز بودن رو دوست دارم، مخصوصا توی بهار و تابستون (توی سرمای زمستون کیف داره که توی رختخواب گرم و نرمت تا ساعت 8 صبح بخوابی!!! ولی در مورد اسفند قضیه فرق داره!)
میتونی یک روز رو با دید دیگه ای شروع کنی... و به کسانی که باهاشون برمیخوری ملایم تر رفتار کنی! حالا این تلایم (ملایم بودن!) می تونه به سادگی دادن نوبت اضافیت توی یه بانک به شدت شلوغ به اولین واردشونده ی خوش شانس! باشه، یا دادن جات توی اتوبوس به شدت شلوغ به یه پیرمرد نحیف و یا اعتماد به حرف دخترکی که ازت درخواست کمک کرده...
در هوای پشت بام صبح
با نسیم نازک اسفند

دست و رویت را بشویی

حوله نمدار و نرم بامدادان را

روی هرم گونه هایت حس کنی

دوست داری بی محابا مهربان باشی

تازه می فهمی

مهربان بودن چه آسان است

با تمام چیزها از سنگ تا انسان...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

از علاقه شما به این مطلب سپاسگزارم